عوارض جراحی بینی

عوارض تنفسي ممکن است از مشکلات مختلفي ناشي شود که عبارتند از:

۱ – چسبندگي‌هاي داخل بيني:
ايجاد زخم در هر بافتي از بدن موجب برانگيختن واکنش‌هايي در جهت ترميم زخم مي‌شود. در بيني هم واکنش‌هاي ناشي از برش‌ها و زخم‌هاي جراحي ممکن است منجر به چسبندگي سطوح مختلف از بافت‌هاي پوشاننده بيني به هم شده و راه تنفسي را مسدود کند.
اقدامات زير توسط جراح بيني احتمال اين عارضه را به حداقل مي‌رساند: حداقل دستکاري‌هاي داخل بيني در حين جراحي و ايجاد حداقل برش در داخل بيني؛ گذاشتن ورقه‌هاي سيليکوني به طور موقت (مدت چند روز تا چند هفته) بين تيغه بيني و بافت‌هاي کناري بيني و اصلاح همزمان انحراف تيغه بيني

۲ – باقي ماندن انحراف تيغه بيني:
يکي از معضلات جراحي‌هاي پلاستيک بيني وجود همزمان انحراف تيغه بيني است. گاهي اين انحراف‌ها از ديد جراح مخفي مانده و علائم خود را پس از عمل بروز مي‌دهند.
پيشگيري از اين عارضه با معاينه دقيق تيغه داخل بيني قبل از جراحي و اصلاح آن در حين عمل است. گاهي جهت يافتن انحراف‌هاي مخفي تيغه بيني لازم است جراح پيش از عمل، به کمک اندوسکوپ به معاينه کامل داخل بيني بپردازد.

۳ – بزرگي شاخک هاي بيني:
در بعضي از بيماراني که داراي انحراف تيغه بيني هستند، در سمت مخالف انحراف، شاخک تحتاني و يا مياني داراي رشد بيش از حد است. بزرگي بيش از حد شاخک‌هاي بيني موجب تنگ شدن راه هوايي بيني مي‌شود.

۴ – آلرژي بيني:
آلرژي به دليل جراحي بيني ايجاد نمي‌شود ولي حداقل ۲۰درصد از مردم به نوعي به آلرژي‌هاي بيني مبتلا هستند. بنابراين حداقل ۲۰ درصد از بيماراني که تحت جراحي زيبايي قرار مي‌گيرند، آلرژي نيز دارند. در جراحي بيني با درمان‌هاي دارويي و کنترل آلرژي پيش و پس از عمل مي‌توان عوارض تنفسي را به حداقل رساند.

۵ – تنگي سوراخ‌هاي بيني:
کوچک شدن پره‌ها و يا سوراخ‌هاي بيني موجب کاهش قطر جريان ورودي هوا مي‌شود. اگر طبق قوانين فيزيکي اين اصل را در نظر بگيريم که کاهش قطر مجراي عبور هوا به ميزان نصف موجب افزايش مقاومت در مقابل عبور هوا نه به ميزان دو، چهار يا هشت برابر بلکه به ميزان شانزده برابر مي‌شود، آن گاه عواقب کوچک شدن سوراخ‌هاي بيني کاملا قابل درک مي‌شود .
در‌ بسياري از جراحي‌هاي بيني با حذف مرحله برداشتن پره‌هاي بيني و اجتناب از برش‌هاي کناري مي‌توان از اين عارضه پيشگيري کرد. حائز اهميت است که بيماران به هيچ وجه به جراح خود براي کوچک کردن پره‌ها و يا سوراخ‌هاي بيني اصرار نکنند.

۶ – تنگي دريچه داخلي بيني:
از وخيم‌ترين عوارض تنفسي جراحي‌هاي بيني است. دريچه داخلي بيني در فاصله کوتاهي پس از سوراخ بيني در داخل بيني قرار دارد. تنگي اين دريچه معمولا در اثر برداشتن بيش از حد بافت‌ها و غضروف‌هاي بيني ايجاد مي‌شود. متعاقبا، ضعيف شدن حمايت اسکلتي بيني موجب فروافتادگي غضروف‌هاي بيني و اشکال شديد در تنفس مي‌شود.
برداشته شدن بيش از حد اين غضروف‌ها در جراحي منجر به ايجاد چاله‌هاي عميق در دو طرف نوک بيني مي‌شود. اگر ميزان برداشته شدن بافت از اين هم بيشتر باشد، موجب افتادگي پره‌هاي بيني و بسته شدن سوراخ هاي بيني در هنگام دم مي‌شود. در حين جراحي پلاستيک بيني بايد دقت زيادي از جانب جراح اعمال شود تا حمايت ايجاد شده توسط اين غضروف‌ها تضعيف نشود.