فوران پیش ستاره قدیمی

داده های جدید اخترشناسان از بنیاد علوم ملی مجموعه ی بسیار بزرگ کارل جی. جانسکی نشان می‌دهد که فوران پیش ستاره قدیمی موجب تولد دومین پیش ستاره جوانتر می‌شود.

فوران پیش ستاره قدیمی موجب تولد دومین پیش ستاره جوانتر می‌شود

مشاهدات نجومی جدید نشان می‌دهد که فوران و جریان تند از ستاره‌ی تازه متولد شده موجب تولد ستاره‌ای دیگر شد. مایرا اسراریو، محقق در مؤسسه‌ی اخترفیزیک آندلس در اسپانیا، در مصاحبه‌ای مطبوعاتی گفت: «جهت فوران، سرعت مواد آن، و فاصله‌ی آنها برای این طرح، درست و به جا است.» اسراریو و همکارانش در حین بررسی ابر گازی در سحابی جبار، شواهدی از این پدیده را یافتند. محققان از مجموعه‌ی بسیار بزرگ کارل جی. جانسکی بنیاد ملی علوم استفاده کردند تا منطقه‌ی تشکیل ستاره را در فرکانس های رادیویی منحصر به فرد ارائه دهند، که جزئیات جدیدی را در مورد این منطقه‌ی کیهانی مطالعه‌ نشده، نشان داد.

در فوران های پیش ستاره قدیمی، گره هایی از مواد را یافتند و سرعت آنها را اندازه گیری کردند

این مشاهدات، فورانی از مواد ستاره ای را که از یک پروتستار به سمت یک پیش ستاره جوان دیگر فوران می کرد، نشان دادند. آنا کی. دیاز رودریگویز، و همچنین محقق دیگری گفتند: «در این فوران، گره هایی از مواد را یافتیم و توانستیم سرعت آنها را اندازه گیری کنیم.» سرعت ها، جدول زمانی ای مطابق با فرضیه‌ی ستاره شناسان نشان داد. دانشمندان بر این باورند که تقریبا ۱۰۰۰۰۰ سال پیش، فوران از پیش ستاره قدیمی تری به نام HOPS 370، به انبوهی از گازها برخورد کرد، و این موجب فروپاشی ای شد که پیش ستارۀ جوان تری به نام HOPS 108 را به وجود آورد. در نظریه‌ این محققان یک اشکال وجود دارد. به نظر می رسد که ستاره‌ی جوان تر به نحوی حرکت می کند که نشان می دهد در جای دیگری تشکیل شده است. اسراریو گفت: «با این حال این حرکت ممکن است توهمی باشد که احتمالا به وسیله‌ی فوران از خود ستاره ی جدیدتر ایجاد شده است. می‌خواهیم به مشاهده‌ی آن در یک دوره‌ی زمانی ادامه دهیم تا این سوال را حل کنیم.»