تماس با ما خانه
RSS

بدون تردید دویدن یکی از بهترین ورزش های هوازی است. می توانید این ورزش را در هر جایی انجام دهید تا ترشح آندروفین در بدن شما افزایش یابد. اما با این وجود خیلی از خانم ها از دویدن بدشان می آید، یکی از دلایل آن این است که بعد از دویدن حس می کنند پاهایشان مثل بلوک سیمانی سنگین شده است.

۱-۳
جریان خون کافی به پاهایتان نمی رسد
اگر تمام روز پشت میز می نشینید و یا اغلب اوقات پاهای خود را جمع می کنید، تغییر ناگهانی در وضعیت شما می تواند سبب احساس سنگینی در پاهایتان شود. بعضی مشکلات دیگر در جریان خون مثل بیماری دیابت، واریس و یا سیگار کشیدن هم می توانند سبب شوند در پاهای خود احساس سنگینی کنید.

بعد از دویدن در پای خود احساس سنگینی می کنید
راه درمان: دویدن را با سرعت آهسته شروع کنید. اگر تازه کار هستید، پنج دقیقه قبل از دویدن قدم بزنید و حرکات کششی انجام دهید تا خود را گرم کنید. بعد کم کم سرعت خود را افزایش دهید و بدوید.

اگر در محل کار خود دایم نشسته اید، سعی کنید حالت خود را تغییر دهید. کمی در اطراف قدم بزنید و حرکات کششی انجام دهید. می توانید بایستید و پاهای خود را بکشید و بعد پاشنه هایتان را بالا آورده و به باسن خود بزنید. می توانید زانوی خود را خم کرده و بالا بیاورید و به سینه بزنید. اگر همچنان پای شما ورم می کند و مشکل همچنان ادامه دارد به پزشک مراجعه کنید.

اضافه وزن دارید
اگر به دلیل بارداری یا هر دلیل دیگری تازه وزنتان اضافه شده است، فشار زیادی روی پاهای شما خواهد بود. همین اضافه وزن باعث می شود وقتی می دوید احساس سنگینی در پای خود کنید. خیلی افراد می گویند بعد از اینکه ۲ درصد به وزنشان اضافه شده این مشکل را پیدا کرده اند. گاهی اضافه وزن به دلیل حبس آب در بدن است پس بهتر است علت دقیق پف کردن پاهایتان را تشخیص دهید. شاید بیش از حد غذاهای شور یا دارای کربوهیدارت می خورید که باعث می شود آب اضافه در بدنتان جمع شود.

راه درمان: قبل از دویدن، سریع قدم بزنید یا ورزش هایی انجام دهید که باعث کم کردن وزن شما می شود. اگر فکر می کنید اضافه وزنتان فقط به دلیل جمع شدن آب اضافه نیست، از شیوه های کالری سوزی برای کاهش وزن استفاده کنید.

کمبود ویتامین دارید
اگر در رژیم غذایی خود دچار کمبود منیزیوم یا آهن هستید، احساس سنگینی بیشتری در پاهایتان خواهید کرد. مثلا آهن یکی از چیزهایی است که خون شما برای ساخت هموگلوبین، به آن نیاز دارد؛ کار هموگلوبین جایجایی اکسیژن در خون است، بنابراین اگر دچار کمبود آهن هستید معنایش این است که میزان اکسیژن در خون شما کمتر است و زودتر خسته می شوید.

راه درمان: از این ویتامین ها در رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنید، مثلا از مواد غذایی کامل، سبزیجات پهن برگ، حبوبات و غذاهای دریایی استفاده کنید. در مصرف مکمل ها احتیاط کنید. به جای اینکه سریع به سراغ مکمل ها بروید اول آزمایش خون بدهید تا بفهمید دچار کمبود کدام ویتامین ها هستید. مصرف آهن زیاد خودش می تواند ایجاد مشکل نماید.

آب کافی نمی نوشید
در هر نوع ورزشی، کمبود آب و الکترولیت ها باعث می شود احساس بی حالی کنید. علت آن این است که هنگام ورزش بیشتر عرق می کنید و آب و الکترولیت بیشتری از دست می دهید. کمبود الکترولیت ها باعث می شود در کار عضلات و اعصاب و پیام های الکتریکی که به مغز ارسال می شود اختلال ایجاد شود و شما در دویدن مشکل پیدا کنید.

وقتی دچار کم آبی می شوید، حجم خون شما کاهش می یابد و از آنجا که خون مسوول رساندن اکسیژن و سوخت به عضلات و نیز خنک کردن بدن است، بدن شما مجبور می شود بین این دو عمل یکی را انتخاب کند؛ در نهایت بدن شما عملی که ضروری تر است انتخاب می کند و مشغول خنک سازی اندام های داخلی می شود و به این ترتیب عضلات شما خیلی زود احساس خستگی می کنند.

راه درمان: در طول روز به میزان کافی آب بنوشید (البته این دستور قدیمی که می گفت روزی ۸ لیوان آب بنوشید به شما نمی دهیم). آب رسانی کافی به بدن نسخه ای نیست که برای همه افراد به یک شکل بپیچیم و میزان آب کافی برای هر کس به آن فرد بستگی دارد.

من اغلب به مراجعه کنندگان توصیه می کنم هر وقت احساس تشنگی کردید آب بنوشید. یک راه دیگر برای اینکه بفهمید آب کافی می نوشید یا نه این است که به رنگ ادرار خود دقت کنید. اگر رنگ آن تیره است یعنی شما آب کافی ننوشیده اید. یک راه ساده دیگر این است که اگر در فصل تابستان بیش از ۳۰ دقیقه می دوید، همراه خود یک بطری آب داشته باشید. اگر در مکانی ورزش می کنید که خیلی گرم است همراه خود نوشیدنی های ورزشی که دارای الکترولیت است داشته باشید.

مشکل استخوانی دارید
اگر طرز راه رفتن شما بد است، هنگام دویدن این مساله بدتر خواهد شد. اگر پاهای خود را به داخل یا خارج می چرخانید، نیاز به فیزیوتراپی دارید تا حالت پاهای شما نرمال شود.

راه درمان: به آهنگ و ریتم گامهای خود دقت کنید، یعنی به تعداد گام هایی که در هر دقیقه هنگام دویدن بر می دارید. بهترین روش برای اندازه گیری تعداد گام ها در دقیقه این است که یک دقیقه روی تردمیل بدوید بعد این تعداد را با گام هایتان هنگام دویدن معمولی و با کفش مقایسه کنید. تعداد گام های شما وقتی که کفش به پا دارید با زمانیکه کفش به پا ندارید متفاوت است و کمتر است. برای اینکه سریعتر بدوید باید تعداد گام هایتان را با کفش به تعداد آن بدون کفش نزدیک کنید.

دفعه دیگر که خواستید بدوید آهنگی گوش کنید که بتوانید گام هایتان را با ریتم آن تنظیم کنید. اگر این کار در تنظیم گام هایتان تاثیری نداشت، به پزشک متخصص بیماری های پا برای چکاپ مراجعه کنید. پزشک می تواند اشکلات احتمالی ارتوپدیک در پاهایتان را درمان کند.

باید کتانی خود را عوض کنید
ممکن است مشکل شما مربوط به کفش کتانیتان باشد. شاید نیاز به کفش نرم تر و محکمتری دارید. چنین کفشی می تواند جلوی وارد شدن فشار اضافه به مفاصل را بگیرد. همچنین برای دویدن بهتر است از کفش هایی که پاشنه کوتاهتری دارند استفاده کنید. بعد از هر ۲۵۰ کیلومتر دویدن کفش های خود را عوض کنید و کفش جدید بخرید.

راه درمان: اگر نمی دانید چه کفشی باید بخرید، به کفش فروشی محل خود بروید و سطح ورزشی خود و نقاط حساسیت خود را توضیح دهید تا آنها شما را برای خرید کفش مناسب راهنمایی کنند.

فرم دویدن شما اشتباه است
گام های شما هنگام برخورد به زمین باید تند و سبک باشد. پای شما نباید خیلی به سمت جلو کشیده شود.

راه درمان: پاهای خود را نزدیک بدن به زمین آورید. این کار باعث می شود نرم تر و سبک تر بدوید. ساده ترین راه برای اصلاح دویدن شما این است که روی زمین های صاف و بدون مانع مثل خیابان یا پیست های مسابقه بدوید.

زمانیکه حس کردید دویدن روی زمین صاف خیلی برایتان ساده شده است می توانید به سراغ زمین هایی بروید که زیاد صاف نیستند. با سرعت کم شروع کنید و روی تپه ها بدوید، لازم نیست هر روز مسیر سخت تری را انتخاب کنید. مسیرهای سخت تر را برای وقتی بگذارید که قرار است برای مسابقه تمرین کنید.

منبع: فیتامین/برترینها

امتیاز شما به این مطلب :

» ارسال نظرات

کلیه حقوق این سایت ، متعلق به نازخاتون می باشد و استفاده از مطالب و تصاویر این سایت با ذکر منبع بلامانع است .
طراحی سایت : بلاگ اسکین